کولر گازی گونه‌ای
دستگاه تهویه است که به کمک
سیکل تبرید تراکمی، گرما را از اتاق گرفته و آن را در خارج اتاق دفع می‌کند. در برخی دستگاه‌ها امکان معکوس کردن این سیکل یا چرخه وجود داشته و می‌توان کولر را تبدیل به
پمپ حرارتی (به
انگلیسی:
Heat Pump) کرد و در فصل زمستان از آن برای گرمایش استفاده کرد.
هر دستگاه کولر گازی از چهار جزء اصلی
کمپرسور،
کندانسور،
اواپراتور و
شیر انبساط یا
لوله مویین تشکیل می‌شود.
در کولر گازی از گازهای مخصوص
تبرید، که به آن
مبرد می‌گویند، استفاده می‌شود. برخی از مبردهای پرکاربرد شامل R-22 یا R-134a یا R-404 هستند. این گازها در برخی موارد به شدت برای
لایه ازون کره زمین مضر بوده و به همین دلیل در حال جایگزینی با گازهایی هستند که برای محیط زیست و لایه ازون مخاطرات کمتری داشته باشد.
کولر گازی توسط
ویلیس کریر در سال ۱۹۰۲ میلادی اختراع شد.
[۲][۳][۴][۵]
برخی کولرهای گازی حاوی واحدی به نام «
اینورتر» هستند. «اینورتر درایو» ها یا «درایوهای فرکانس متغیر»، تجهیزاتی هستند که امکان تغییر و تنظیم
فرکانس برق ورودی به
موتورهای الکتریکی و در نتیجه تنظیم دور و سرعت آنها را فراهم می‌کنند. با تغییر سرعت و دور موتورهای الکتریکی، می‌توان ظرفیت کمپرسور را بسته به نیاز و شرایط تغییر داد. به این طریق زمانی که بار حرارتی در حداکثر نیست، می‌توان دور موتور را کاهش داده و در مصرف انرژی صرفه جویی کرد.
کولر آبی نوعی کولر است که با تبخیر
آب،
هوا را خنک می‌کند. کولرهای آبی با فرایند
سرمایش تبخیری کار می‌کنند.
سرمایش تبخیری فرایندی است که در آن از پدیدهٔ
تبخیر به عنوان یک جاذب گرماییِ طبیعی استفاده می‌شود. در این فرایند، گرمای محسوس هوا جذب شده و به عنوان گرمای نهانِ لازم برای تبخیر آب استفاده می‌شود. مقدار گرمای محسوس جذب‌شده به مقدار آبی که تبخیر می‌شود بستگی دارد.
هر چقدر آب در گردش داخل کولرهای آبی بیشتر باشد قدرت خنک‌کنندگی آن هم بیشتر می‌شود.
سرمایش تبخیری یک فرایند بسیار قدیمی است که منشأ آن به هزاران سال قبل، در تمدن‌های باستانی ایران و مصر بازمی‌گردد. خنک‌کننده‌های تبخیری نوین بر اساس نمونه‌های اولیه‌ای که در دههٔ ۱۹۰۰ آمریکا ساخته شد تولید می‌شوند. سرمایش تبخیری می‌تواند به صورت مستقیم یا غیر مستقیم و خودبخودی یا مختلط، انجام شود. در سرمایش تبخیری مستقیم، مقدار آب موجود در هوای خنک شده افزایش می‌یابد. در سرمایش تبخیری غیرمستقیم، تبخیر در درون یک
مبدل حرارتی انجام می‌شود و مقدار رطوبت موجود در هوای خنک شده، تغییری نمی‌کند. از آنجایی که بالا بودن نرخ تبخیر
رطوبت نسبی را افزایش داده و ممکن است موجب عدم آسایش محیط شود روش سرمایش تبخیری مستقیم باید در مناطقی اجرا شود که رطوبت نسبی در آنجا کم باشد. هرگاه فرایند تبخیر به‌طور طبیعی انجام شود تبخیر خودبخودی انجام می‌شود. در صورتی می‌توان یک فضا را با تبخیر خود بخودی خنک نمود که در آن سدی از آب راکد یا در جریان مانند حوضچه یا فوارهٔ آب وجود داشته باشد. در مواردی که تبخیر توسط دستگاه‌های مکانیکی انجام شود تبخیر مختلط است. واضح است که در این نوع تبخیر انرژی مصرف می‌شود، ولی مقدار انرژی مصرفی در مقایسه با
تهویهٔ مطبوع بسیار کمتر است. اساس روش سرمایش تبخیری،
ترمودینامیک تبخیر آب یا به عبارت دیگر تغییر حالت آب از مایع به بخار است.
کولرهای آبی نوعی از کولرها هست که برای مناطقی با آب و هوای گرم و خشک استفاده می‌گردد زیرا کولر آبی با ایجاد رطوبت مانع از خشک شدن هوا و ترک خوردن وسایل چوبی و ایجاد
الکتریسته ساکن در این مناطق می‌گردد و همچنین به لطافت هوا نیز کمک می‌کند.
ثبت پروفایل
